وقتی که تکرار عجیب ثانیه ها از تو می گویند
وقتی که برگ های خشکیده ی خلوت من
از تو می گویند
چگونه است این
که تو خالی از هر جوابی
□
سایه دار لحظه های مرگ پریشانی ها!
من از سکوت سرد ثانیه ها
نمی هراسم
من از - این – درنگ مبهم لحظه ها
چه باک دارم
□
من اینک از تورم سخت فاصله ها
می گویم
از وسعت واژه ی انتظار
می گویم
□
چگونه است این
که تو از آزار – این – روزها در گریزی؟
وقتی که تکرار ثانیه ها از تو می گویند